Janusz Korczak – Recepty Starego Doktora: Ponadczasowe cytaty dla budowania relacji

Wstęp

Janusz Korczak to postać nietuzinkowa, która zapisała się w historii. Jego bogaty dorobek i myśli nadal inspirują i pobudzają do refleksji. W publikacji “Recepty Starego Doktora” pragniemy przedstawić szerokiemu gronu odbiorców ponadczasowe cytaty z jego dzieł.

Aktualność myśli Korczaka

Myśl Janusza Korczaka nie traci na aktualności, a wręcz przeciwnie. Nadal warto odkrywać ją na nowo, ponieważ łamie utarte schematy i pobudza do głębszej refleksji nad naturą dziecka i jego relacjami z dorosłymi. Ta książka stanowi syntezę jego rozważań i jest zaproszeniem do zanurzenia się w jego mądrości.

Wybór cytatów

Agnieszka Zgrzywa, dokonując wyboru cytatów, podzieliła się swoimi przemyśleniami:

• Zalecenia Starego Doktora dla rodziców, wychowawców i wszystkich dbających o więzi międzyludzkie są nadal niezwykle trafne i ważne.
• Ta publikacja to przypomnienie, jak istotne są dobre, przyjazne relacje, oparte na akceptacji, szacunku i umiejętności rozwiązywania konfliktów.
• Nawet jeśli realia się zmieniają, potrzeba doskonalenia samego siebie i kształtowania życia drugiego człowieka pozostaje niezmieniona.

Dla kogo jest ta książka?

“Recepty Starego Doktora” będą doskonałą lekturą dla rodziców, pedagogów, psychologów, nauczycieli i wychowawców. Jednakże każdy, kto interesuje się naturą dziecka i budowaniem relacji międzyludzkich, znajdzie w niej wartość i inspirację.

Doskonały prezent

Publikacja została przygotowana z dbałością edytorską i stanowi doskonały prezent. Rodzice małych dzieci oraz wychowawcy z przyjemnością będą do niej wracać, szukając inspiracji i wsparcia.

Chcę nauczyć rozumieć i kochać cudowne, pełne życia i olśniewających niespodzianek – twórcze „nie wiem” współczesnej wiedzy w stosunku do dziecka.
Janusz Korczak

Kiedy dziecko powinno już chodzić i mówić? Wtedy, kiedy chodzi i mówi. Kiedy powinny się wyrzynać ząbki? Akurat wtedy, kiedy się wyrzynają. I ciemiączko wtedy powinno zarosnąć, kiedy właśnie zarasta. I niemowlę tyle godzin spać powinno, ile mu potrzeba, aby było wyspane.
Janusz Korczak, Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie [w:] Dzieła, Warszawa 1993, t. 7, s. 42.

Dziecko nie jest głupie; głupców wśród nich nie więcej niż wśród dorosłych. – Przystrojeni w purpurę lat, jakże często narzucamy bezmyślne, bezkrytyczne, niewykonalne przepisy. Zdumione staje niekiedy rozumne dziecko wobec napastliwej, leciwej, urągliwej głupoty.
Janusz Korczak, Prawo dziecka do szacunku [w:] Dzieła, Warszawa 1993, t. 7, s. 448.

Ukrywamy własne wady i karygodne czyny. Nie wolno dzieciom krytykować, nie wolno dostrzegać naszych przywar, nałogów i śmiesznostek. Pozujemy na doskonałość. Pod groźbą najwyższej urazy bronimy tajemnic panującego klanu, kasty wtajemniczonych – poświęconych w wyższe zadania. Tylko dziecko wolno obnażyć bezwstydnie i postawić pod pręgierz.
Janusz Korczak, Prawo dziecka do szacunku [w:] Dzieła, Warszawa 1993, t. 7, s. 445.