Zbadaj sobie cycki, mamo!

Było zwyczajne lipcowe popołudnie, kiedy na ladzie w kuchni znalazłam list. Wróciłam z Leonem z przedszkola, po drodze wstąpiliśmy na bazarek, kupić owoce i warzywa. Prosto ze straganu, nasze ulubione. Weszliśmy do domu i od razu duża biała koperta zwróciła moją uwagę. Nikt nigdy nie spodziewa się takiego listu, ani na niego nie czeka… Mama zrobiła kilka tygodni wcześniej kontrolną mammografię, zrobiła i zapomniała. Aż do chwili, kiedy listonosz przyniósł ten list. Taki ogólnikowy, wynikało z niego, że coś jest nie w porządku i trzeba powtórzyć badanie. Wtedy jeszcze więcej było zdziwienia niż przestraszenia. Później wszystko potoczyło sie szybko – USG, w trybie natychmiastowym skierowanie na biopsję i dwa tygodnie oczekiwania.

Chociaż nie, kłamię. Te dwa tygodnie wlekły się właśnie okropnie. Najbliżsi i nawet najdalsi dzwonili i podpytywali “czy są wyniki”. Nie było, przez 15 długich dni wyników nie było. Czas wydawał się być z gumy.  Oczywiście pocieszałam mamę, ona też była raczej dobrej myśli. No bo przecież większość zmian jest łagodnych, bo to niemożliwe, bo wszystko będzie dobrze.

W ciepły, choć pochmurny lipcowy dzień pojechałam z Mamą po odbiór wyników. Trzy dni po moich urodzinach. Wiele razy wracałam myślami do tej chwili, za każdym razem dziękując, że mogłyśmy je przeżyć jeszcze radośnie.  Czułam się jakby świat na chwilę się zatrzymał. Nie miałam pojęcia, w którą stronę przychyli się za moment szala. Nie oddychałam ja i nie oddychał świat. Zostałam w samochodzie z Milą, bo akurat wypadał czas jej drzemki.  Zaparkowałyśmy na ulicy Miłej, ale nie było mi ani odrobinę miło…

Kiedy z oddali zobaczyłam twarz mojej mamy, która powoli szła w moją stronę, wiedziałam, czułam, że nie usłyszę tego, czego bym sobie i jej życzyła. Po kręgosłupie przeszedł mnie dreszcz. Gdy była o kilka kroków ode mnie, powiedziała dwa słowa: “nowotwór złośliwy”. I choć wyszeptała je prawie bezgłośnie, zrozumiałam od razu, że nie będzie dobrze. Są chwile i słowa, które zmieniają nasz świat bezpowrotnie. To była właśnie jedna z nich.

Następne dni i tygodnie zlewają mi się w pamięci. Szukanie lekarza i drogi leczenia,  wybór miejsca, w którym najlepiej się nią zajmą. Pamiętam chłodny, szpitalny korytarz, jak odprowadzałam ją na blok operacyjny. Zamknęła się za nią śluza, a ja zostałam w odrętwieniu. Nie byłam zmartwiona, byłam przerażona. A musiałam się ogarnąć najlepiej jak umiałam, bo przecież dzieci…

Później była radość po wybudzeniu z narkozy, bo zabieg się udał, a Mama była w dobrej formie. I powrót wczesnym rankiem przez zaspane miasto, bo bardzo szybko dostała pozwolenia na wyjście do domu. Później jeszcze trochę radioterapii, konsultacji, leków, ale żeby nie budować niepotrzebnie napięcia, mogę napisać, że wszystko jest dobrze.

Mama żyje, jest zdrowa i ma się świetnie. Wiesz dlaczego? Bo poszła na tą rutynową mammografię, przyjaciółka ją zabrała, dla towarzystwa w zasadzie. A już na miejscu i ona pomyślała, że co jej szkodzi. Guz mojej mamy był niewykrywalny w samobadaniu, nawet po diagnozie nie udało się go wyczuć doświadczonym lekarzom. Proste, stosunkowo tanie badanie, uratowało życie…

Ostatnio na facebooku kobiety jako statusy ustawiają sobie banany i inne rzodkiewki. Trochę mnie to śmieszy, bo co ma piernik? Ale z drugiej strony? Jestem ostatnią, żeby to krytykować. Warto budzić w ludziach świadomość, podnosić temat, środki do osiągnięcia tego celu są w tym przypadku mniej istotne. Oczywiście ciśnie się na usta apel – super, że ustawiłaś sobie status, ale weź za rękę swoją siostrę/przyjaciółkę/mamę i idźcie razem na badanie. Serio. To zajmie chwilę, a może uratować Wam życie.

To zdecydowanie najbardziej osobisty tekst, jakie do tej pory napisałam tu, na blogu. Nie jestem ekshibicjonistą, sporo kosztowało mnie poskładanie tych słów. Jednak jeśli chociaż jedna z Was zapisze się na USG, mammografię czy poprosi swojego ginekologa o badanie podczas kolejnej wizyty, to WARTO BYŁO. Po tysiąckroć warto.

Dlatego… zbadaj sobie cycki, Mamo! Jeśli nie dla siebie, to… dla dzieciaków. One Cię potrzebują.

Ps. Puść to dalej, dla innych kobiet. Niech rośnie świadomość i ich szanse…